تاریخچه دکل مهاری و شرکت ROHN

تاریخچه دکل مهاری

در این مقاله اطلاعات مفید و جالب درباره تاریخچه دکل مهاری در اختیار شما قرار می دهیم. شاید از خودتان پرسیده باشید که اولین دکل مهاری در چه زمانی و توسط چه شخصی ساخته شد! و یا چگونه استفاده از این دکل‌ها در ایران رواج پیدا کرد؛ تاریخچه‌ی دکل‌های مهاری (Guyed Towers) به قرن ۱۹ میلادی باز می‌گردد. درست در زمانی که جنگ‌های جهانی اول و دوم به پایان رسیده بود، جهان آماده‌ی تغییر و تحولات بود و این تحولات با توسعه و پیشرفت در حوزه‌های ارتباطی، هواشناسی و علی الخصوص نظامی شکل گرفت. در این بین، نیاز به ساخت و تولید سازه‌هایی با استحکام بالا و در عین حال سبک احساس می‌شد.

از این رو اولین دکل‌های مهاری توسط شرکت رون در کانادا ساخته شدند که کاربرد‌های چشمگیری در این زمینه‌ها داشتند.

تاریخچه ی شرکت ROHN

تا سال ۱۹۴۸ محصول اصلی این شرکت نوپا، دکل های کوچک خانگی برای دریافت امواج تلویزیونی بود. در آن زمان به یک سازه ی سبک و بادوام برای سیستم های مخابراتی و رادیویی  نیاز داشتند، که ایده ی ساخت دکل های مهاری برای اولین بار توسط دوایت رون (صاحب شرکت رون) به اجرا رسید. همین موضوع باعث شد تا این شرکت از یک هانگار (hangar) فرودگاهی و تولید دکل های تلویزیونیِ خانگی به یکی از بزرگترین تولیدکنندگان دکل در جهان تبدیل شود.

هانگار (شبیه به سوله) به انبارهای مسقف و نیمه محصوری می‌گویند که جهت محافظت از کالاها و محصولات در برابر بارندگی و تابش نور مستقیم آفتاب ساخته میشوند که معمولا در گمرک، بنادر و بویژه در فرودگاه‌ها به وفور مشاهده می کنید.
جالب است بدانید نصب اولین تجهیزات ارتباطی در قطب جنوب با استفاده از دکل‌های مهاری در سال ۱۹۴۸ صورت گرفت.
سپس رفته رفته این شرکت به عنوان سازنده دکل‌های مخابراتی، نظارتی، سیستم‌های برق‌رسانی و اینترنت شناخته شد؛ به طوری که در بیشتر کشور‌های دنیا از محصولات رون (ROHN) استفاده می‌شود و یا با الگو برداری از ساختار این نوع دکل‌ها، آن‌ها را تولید و عرضه میکنند. مانند کشور خودمان که به دلیل تحریم‌ها این محصولات در ایران وجود ندارد، اما تولیدکنندگان سعی دارند بر اساس طرح و نقشه‌های این شرکت، دکل‌های مختلفی را تولید کنند.
در دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰، با پیشرفت صنعت مخابرات و نیاز روزافزون به پوشش سیگنال‌های رادیویی و تلویزیونی، استفاده از دکل‌های مهاری به شدت افزایش پیدا کرد.
این دکل‌ها به راحتی امکان نصب در مناطق دوردست و کوهستانی را فراهم می‌کنند؛ به همین دلیل است نقش مهمی در گسترش شبکه‌های ارتباطی در سراسر جهان را ایفا می کنند.

تاریخچه دکل مهاری در ایران

پس از بستن قراردادی بین حکومت قاجار و آقای بواتال (Fabius Boital) بلژیکی در سال ۱۲۶۸ شمسی، قرار بر این شد تا خط تلفن ۸ کیلومتری که تنها یک رشته سیم بود، از تهران تا ری کشیده شود و این روال با روش‌های پر دردسر (مانند روش زیر زمینی برای انتقال خط تلفن)، تا بَدو ورود دکل‌های مهاری (دهه‌ی ۱۳۳۰) در ایران ادامه داشت.
در ابتدای دهه‌ی ۳۰ شمسی، دکل‌های مهاری صرفا کاربرد زیادی در صنایع نظامی مانند ارتباطات بیسیم و ابزارهای ارتباطی تا سال ۱۳۵۰ شمسی داشتند.

همچنین استفاده‌ی دولت از دکل‌های مهاری در ارتباطات با گسترش و پیشرفت راه‌های ارتباطی همراه بود و این تحوّلات تا اوایل انقلاب ادامه پیدا کرد.جالب است بدانید، دکل‌های مهاری در طول دوران جنگ ۸ ساله‌ی دفاع مقدس مناسب‌ترین تجهیزات برای ارتباطات رادیویی بیسیم در جبهه محسوب می شدند.

پس از اتمام جنگ، خطوط تلفن، رادیو و تلویزیون گسترش پیدا کردند و این موضوع، سبب شکل گیری شبکه‌های تلویزیونی شد.
اگر یادتان باشد در اواخر دهه‌ی 60 از دستگاه‌هایی به نام پیجر (PAGER) استفاده میشد.
پیجر یا همان (پی جو) دستگاه قابل حملی است که از آن برای دریافت پیام‌های متنی و صوتی با کمک امواج رادیویی استفاده می‌شد که این پیام‌ها صرفا یک طرفه بودند و فقط امکان نمایش پیام در پیجرها وجود داشت.

دلیل افزایش استفاده از دکل‌های مهاری، ورود همین دستگاه‌ها به ایران توسط شرکت استیمان در سال 68 انجام شد و نصب دکل‌های مهاری در آن زمان، بیشتر برای ارتباط پیجرها بود ولی با روی کار آمدن سکتورهای (آنتن) تلفن همراه سال 73، این دستگاه تازه وارد، بلا استفاده شد و به عنوان نوستالوژی نوجوانان و جوانان آن زمان  تبدیل گردید.همچنین جای خود را به تلفن‌های همراه دادند، با این وجود حتی حضور دکل‌های مهاری کمرنگ هم نشد و از آن پس با تغییر کاربری به مصارف مخابراتی برای تلفن‌های همراه مواجه شدند.

با ورود اینترنت به ایران استفاده از دکل‌های مهاری به اوج خود رسید.اینترنت باعث شد، تکنولوژی‌های جدید در زمینه ارتباطات و پخش رسانه‌ای وارد ایران شود و نیاز به بروزرسانی و مدرنیزاسیون دکل‌های مهاری افزایش یابد؛ تا اواخر دهه‌ی ۸۰ بسیاری از دکل‌های قدیمی، بازسازی یا جایگزین شدند تا از تکنولوژی‌های جدید پشتیبانی کنند.

جالب است بدانید شرکت صایران (شرکت صنایع الکترونیک ایران) در آن زمان به فروش تلفن همراه ساژم (Sagem) اقدام کردند و جز اولین ها در این زمینه بودند. اما امروزه عینک خلبانی و نظامی این شرکت بسیار معروف است.

با گسترش اینترنت در ایران شرکت‌هایی برای پشتیبانی و ارائه‌ی سرویس و خدمات اینترنتی، تاسیس شدند.
عمده‌ی استفاده از دکل‌های مهاری در ایران توسط همین اپراتورها مانند: ایرانسل، همراه اول، داتک (یک ارائه کننده‌ی قدیمی تر)، آسیاتک، شاتل و… صورت میگیرد.

بعدها اینترنت به صورت وایمکس، وایرلس و LTE توسط همین اپراتورها انجام شد و باز هم رد پای دکل‌های مهاری در این طرح‌ها قابل مشاهده است.

در دهه‌ی ۹۰، توجه ویژه‌ای به مسائل ایمنی و پایداری دکل‌های مهاری داشتند تا بتوانند استانداردهای جدیدی برای طراحی، ساخت و نگهداری این سازه‌ها اعمال کنند و اطمینان داشته باشند که این سازه ها در برابر شرایط آب و هوایی نامطلوب و زلزله نیز مقاوم هستند.

اگر تمایل به اطلاعات بیشتر درباره دکل مهاری را دارید، می توانید به مقاله دکل مهاری چیست؟ مراجعه نمایید.

بلند‌ترین دکل مهاری دنیا!

بلندترین دکل مهار شده در جهان، دکل تلویزیونی KVLY-TV است. این دکل در نزدیکی شهر بلانچارد در ایالت نورث داکوتا، ایالات متحده آمریکا واقع شده است. ارتفاع این دکل ۶۲۹ متر است و در سال ۱۹۶۳ ساخته شده است.
از این دکل برای پخش سیگنال‌های تلویزیونی و رادیویی استفاده می‌شود و به دلیل ارتفاع بسیار بالا، از مسافت دور دست قابل مشاهده است. این دکل به کمک کابل‌های مهار (سیم بکسل) که به زمین متصل هستند، ایستاده و ثبات خود را حفظ می‌کند.
جالب است بدانید این دکل قبل از ساخته شدن برج خلیفه در دبی، بلندترین سازه‌ی ساخته شده توسط بشر محسوب می شد.
به طور کلی دکل‌های مهاری نقش بسزایی در پیشرفت ارتباطات در ایران داشته اند، زیرا بخش مهم و عمده‌ای از زیرساخت‌های ارتباطی کشور را تشکیل می‌دهند؛ با توجه به سرعت رشد فناوری‌های ارتباطی، این دکل‌ها روز به روز با تکنولوژی‌های جدید‌تری ساخته می‌شوند. در فروشگاه اینترنتی باملو امکان خرید انواع دکل با جدیدترین تکنولوژی‌های روز دنیا فراهم است.